Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спражэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спражэ́нне спражэ́нні
Р. спражэ́ння спражэ́нняў
Д. спражэ́нню спражэ́нням
В. спражэ́нне спражэ́нні
Т. спражэ́ннем спражэ́ннямі
М. спражэ́нні спражэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спракаве́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спракаве́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

спракаве́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спракаве́чнасць
Р. спракаве́чнасці
Д. спракаве́чнасці
В. спракаве́чнасць
Т. спракаве́чнасцю
М. спракаве́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

спракаве́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спракаве́чны спракаве́чная спракаве́чнае спракаве́чныя
Р. спракаве́чнага спракаве́чнай
спракаве́чнае		 спракаве́чнага спракаве́чных
Д. спракаве́чнаму спракаве́чнай спракаве́чнаму спракаве́чным
В. спракаве́чны (неадуш.)
спракаве́чнага (адуш.)		 спракаве́чную спракаве́чнае спракаве́чныя (неадуш.)
спракаве́чных (адуш.)
Т. спракаве́чным спракаве́чнай
спракаве́чнаю		 спракаве́чным спракаве́чнымі
М. спракаве́чным спракаве́чнай спракаве́чным спракаве́чных

Крыніцы: piskunou2012.

спрако́н

прыназоўнік

Крыніцы: piskunou2012.

спрако́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спрако́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

спрако́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрако́нны спрако́нная спрако́ннае спрако́нныя
Р. спрако́ннага спрако́ннай
спрако́ннае		 спрако́ннага спрако́нных
Д. спрако́ннаму спрако́ннай спрако́ннаму спрако́нным
В. спрако́нны (неадуш.)
спрако́ннага (адуш.)		 спрако́нную спрако́ннае спрако́нныя (неадуш.)
спрако́нных (адуш.)
Т. спрако́нным спрако́ннай
спрако́ннаю		 спрако́нным спрако́ннымі
М. спрако́нным спрако́ннай спрако́нным спрако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

спрактыкава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
спрактыкава́на спрактыкава́ней -

Крыніцы: piskunou2012.

спрактыкава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спрактыкава́насць
Р. спрактыкава́насці
Д. спрактыкава́насці
В. спрактыкава́насць
Т. спрактыкава́насцю
М. спрактыкава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрактыкава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрактыкава́ны спрактыкава́ная спрактыкава́нае спрактыкава́ныя
Р. спрактыкава́нага спрактыкава́най
спрактыкава́нае		 спрактыкава́нага спрактыкава́ных
Д. спрактыкава́наму спрактыкава́най спрактыкава́наму спрактыкава́ным
В. спрактыкава́ны (неадуш.)
спрактыкава́нага (адуш.)		 спрактыкава́ную спрактыкава́нае спрактыкава́ныя (неадуш.)
спрактыкава́ных (адуш.)
Т. спрактыкава́ным спрактыкава́най
спрактыкава́наю		 спрактыкава́ным спрактыкава́нымі
М. спрактыкава́ным спрактыкава́най спрактыкава́ным спрактыкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.