спражэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спражэ́нне | спражэ́нні | |
спражэ́ння | спражэ́нняў | |
спражэ́нню | спражэ́нням | |
спражэ́нне | спражэ́нні | |
спражэ́ннем | спражэ́ннямі | |
спражэ́нні | спражэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)