спрако́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрако́нны спрако́нная спрако́ннае спрако́нныя
Р. спрако́ннага спрако́ннай
спрако́ннае
спрако́ннага спрако́нных
Д. спрако́ннаму спрако́ннай спрако́ннаму спрако́нным
В. спрако́нны (неадуш.)
спрако́ннага (адуш.)
спрако́нную спрако́ннае спрако́нныя (неадуш.)
спрако́нных (адуш.)
Т. спрако́нным спрако́ннай
спрако́ннаю
спрако́нным спрако́ннымі
М. спрако́нным спрако́ннай спрако́нным спрако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)