ракірава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ракіру́ю |
ракіру́ем |
2-я ас. |
ракіру́еш |
ракіру́еце |
3-я ас. |
ракіру́е |
ракіру́юць |
Прошлы час |
м. |
ракірава́ў |
ракірава́лі |
ж. |
ракірава́ла |
н. |
ракірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ракіру́й |
ракіру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ракіру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ракірава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ракіру́ю |
ракіру́ем |
2-я ас. |
ракіру́еш |
ракіру́еце |
3-я ас. |
ракіру́е |
ракіру́юць |
Прошлы час |
м. |
ракірава́ў |
ракірава́лі |
ж. |
ракірава́ла |
н. |
ракірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ракіру́й |
ракіру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ракірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ракіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ракіро́вачны |
ракіро́вачная |
ракіро́вачнае |
ракіро́вачныя |
Р. |
ракіро́вачнага |
ракіро́вачнай ракіро́вачнае |
ракіро́вачнага |
ракіро́вачных |
Д. |
ракіро́вачнаму |
ракіро́вачнай |
ракіро́вачнаму |
ракіро́вачным |
В. |
ракіро́вачны (неадуш.) ракіро́вачнага (адуш.) |
ракіро́вачную |
ракіро́вачнае |
ракіро́вачныя (неадуш.) ракіро́вачных (адуш.) |
Т. |
ракіро́вачным |
ракіро́вачнай ракіро́вачнаю |
ракіро́вачным |
ракіро́вачнымі |
М. |
ракіро́вачным |
ракіро́вачнай |
ракіро́вачным |
ракіро́вачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ракіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ракіро́ўка |
ракіро́ўкі |
Р. |
ракіро́ўкі |
ракіро́вак |
Д. |
ракіро́ўцы |
ракіро́ўкам |
В. |
ракіро́ўку |
ракіро́ўкі |
Т. |
ракіро́ўкай ракіро́ўкаю |
ракіро́ўкамі |
М. |
ракіро́ўцы |
ракіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ракі́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ракі́та |
ракі́ты |
Р. |
ракі́ты |
ракі́т |
Д. |
ракі́це |
ракі́там |
В. |
ракі́ту |
ракі́ты |
Т. |
ракі́тай ракі́таю |
ракі́тамі |
М. |
ракі́це |
ракі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ракі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ракі́тавы |
ракі́тавая |
ракі́тавае |
ракі́тавыя |
Р. |
ракі́тавага |
ракі́тавай ракі́тавае |
ракі́тавага |
ракі́тавых |
Д. |
ракі́таваму |
ракі́тавай |
ракі́таваму |
ракі́тавым |
В. |
ракі́тавы (неадуш.) ракі́тавага (адуш.) |
ракі́тавую |
ракі́тавае |
ракі́тавыя (неадуш.) ракі́тавых (адуш.) |
Т. |
ракі́тавым |
ракі́тавай ракі́таваю |
ракі́тавым |
ракі́тавымі |
М. |
ракі́тавым |
ракі́тавай |
ракі́тавым |
ракі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ракіта́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ракіта́нка |
Р. |
Ракіта́нкі |
Д. |
Ракіта́нцы |
В. |
Ракіта́нку |
Т. |
Ракіта́нкай Ракіта́нкаю |
М. |
Ракіта́нцы |
Ракі́таўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ракі́таўшчына |
Р. |
Ракі́таўшчыны |
Д. |
Ракі́таўшчыне |
В. |
Ракі́таўшчыну |
Т. |
Ракі́таўшчынай Ракі́таўшчынаю |
М. |
Ракі́таўшчыне |
Ракі́тна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ракі́тна |
Р. |
Ракі́тна |
Д. |
Ракі́тну |
В. |
Ракі́тна |
Т. |
Ракі́тнам |
М. |
Ракі́тне |
ракі́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ракі́тнік |
Р. |
ракі́тніку |
Д. |
ракі́тніку |
В. |
ракі́тнік |
Т. |
ракі́тнікам |
М. |
ракі́тніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.