Verbum

анлайнавы слоўнік

рагу́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

рагу́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рагу́льны	рагу́льная	рагу́льнае	рагу́льныя
Р.	рагу́льнага	рагу́льнай рагу́льнае	рагу́льнага	рагу́льных
Д.	рагу́льнаму	рагу́льнай	рагу́льнаму	рагу́льным
В.	рагу́льны (неадуш.) рагу́льнага (адуш.)	рагу́льную	рагу́льнае	рагу́льныя (неадуш.) рагу́льных (адуш.)
Т.	рагу́льным	рагу́льнай рагу́льнаю	рагу́льным	рагу́льнымі
М.	рагу́льным	рагу́льнай	рагу́льным	рагу́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Рагу́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

рагу́ля

‘ласкавая назва каровы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рагу́ля

‘рагуліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рагу́цкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне