знішто́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знішто́жаны |
знішто́жаная |
знішто́жанае |
знішто́жаныя |
Р. |
знішто́жанага |
знішто́жанай знішто́жанае |
знішто́жанага |
знішто́жаных |
Д. |
знішто́жанаму |
знішто́жанай |
знішто́жанаму |
знішто́жаным |
В. |
знішто́жаны (неадуш.) знішто́жанага (адуш.) |
знішто́жаную |
знішто́жанае |
знішто́жаныя (неадуш.) знішто́жаных (адуш.) |
Т. |
знішто́жаным |
знішто́жанай знішто́жанаю |
знішто́жаным |
знішто́жанымі |
М. |
знішто́жаным |
знішто́жанай |
знішто́жаным |
знішто́жаных |
Кароткая форма: знішто́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
знішто́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знішто́жваю |
знішто́жваем |
2-я ас. |
знішто́жваеш |
знішто́жваеце |
3-я ас. |
знішто́жвае |
знішто́жваюць |
Прошлы час |
м. |
знішто́жваў |
знішто́жвалі |
ж. |
знішто́жвала |
н. |
знішто́жвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
знішто́жвай |
знішто́жвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знішто́жваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знішто́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
знішто́жыцца |
знішто́жацца |
Прошлы час |
м. |
знішто́жыўся |
знішто́жыліся |
ж. |
знішто́жылася |
н. |
знішто́жылася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знішто́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знішто́жу |
знішто́жым |
2-я ас. |
знішто́жыш |
знішто́жыце |
3-я ас. |
знішто́жыць |
знішто́жаць |
Прошлы час |
м. |
знішто́жыў |
знішто́жылі |
ж. |
знішто́жыла |
н. |
знішто́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знішто́ж |
знішто́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знішто́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знішча́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
знішча́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
знішча́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
знішча́льнасць |
Р. |
знішча́льнасці |
Д. |
знішча́льнасці |
В. |
знішча́льнасць |
Т. |
знішча́льнасцю |
М. |
знішча́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знішча́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знішча́льнік |
знішча́льнікі |
Р. |
знішча́льніка |
знішча́льнікаў |
Д. |
знішча́льніку |
знішча́льнікам |
В. |
знішча́льніка |
знішча́льнікаў |
Т. |
знішча́льнікам |
знішча́льнікамі |
М. |
знішча́льніку |
знішча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знішча́льнік
‘самалёт’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знішча́льнік |
знішча́льнікі |
Р. |
знішча́льніка |
знішча́льнікаў |
Д. |
знішча́льніку |
знішча́льнікам |
В. |
знішча́льнік |
знішча́льнікі |
Т. |
знішча́льнікам |
знішча́льнікамі |
М. |
знішча́льніку |
знішча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
знішча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знішча́льніца |
знішча́льніцы |
Р. |
знішча́льніцы |
знішча́льніц |
Д. |
знішча́льніцы |
знішча́льніцам |
В. |
знішча́льніцу |
знішча́льніц |
Т. |
знішча́льніцай знішча́льніцаю |
знішча́льніцамі |
М. |
знішча́льніцы |
знішча́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.