Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знішто́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знішто́жаны знішто́жаная знішто́жанае знішто́жаныя
Р. знішто́жанага знішто́жанай
знішто́жанае
знішто́жанага знішто́жаных
Д. знішто́жанаму знішто́жанай знішто́жанаму знішто́жаным
В. знішто́жаны (неадуш.)
знішто́жанага (адуш.)
знішто́жаную знішто́жанае знішто́жаныя (неадуш.)
знішто́жаных (адуш.)
Т. знішто́жаным знішто́жанай
знішто́жанаю
знішто́жаным знішто́жанымі
М. знішто́жаным знішто́жанай знішто́жаным знішто́жаных

Кароткая форма: знішто́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

знішто́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знішто́жваю знішто́жваем
2-я ас. знішто́жваеш знішто́жваеце
3-я ас. знішто́жвае знішто́жваюць
Прошлы час
м. знішто́жваў знішто́жвалі
ж. знішто́жвала
н. знішто́жвала
Загадны лад
2-я ас. знішто́жвай знішто́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знішто́жваючы

Крыніцы: piskunou2012.

знішто́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. знішто́жыцца знішто́жацца
Прошлы час
м. знішто́жыўся знішто́жыліся
ж. знішто́жылася
н. знішто́жылася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знішто́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знішто́жу знішто́жым
2-я ас. знішто́жыш знішто́жыце
3-я ас. знішто́жыць знішто́жаць
Прошлы час
м. знішто́жыў знішто́жылі
ж. знішто́жыла
н. знішто́жыла
Загадны лад
2-я ас. знішто́ж знішто́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час знішто́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знішча́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
знішча́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

знішча́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знішча́льнасць
Р. знішча́льнасці
Д. знішча́льнасці
В. знішча́льнасць
Т. знішча́льнасцю
М. знішча́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знішча́льна-з’е́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знішча́льна-з’е́длівы знішча́льна-з’е́длівая знішча́льна-з’е́длівае знішча́льна-з’е́длівыя
Р. знішча́льна-з’е́длівага знішча́льна-з’е́длівай
знішча́льна-з’е́длівае
знішча́льна-з’е́длівага знішча́льна-з’е́длівых
Д. знішча́льна-з’е́дліваму знішча́льна-з’е́длівай знішча́льна-з’е́дліваму знішча́льна-з’е́длівым
В. знішча́льна-з’е́длівы (неадуш.)
знішча́льна-з’е́длівага (адуш.)
знішча́льна-з’е́длівую знішча́льна-з’е́длівае знішча́льна-з’е́длівыя (неадуш.)
знішча́льна-з’е́длівых (адуш.)
Т. знішча́льна-з’е́длівым знішча́льна-з’е́длівай
знішча́льна-з’е́дліваю
знішча́льна-з’е́длівым знішча́льна-з’е́длівымі
М. знішча́льна-з’е́длівым знішча́льна-з’е́длівай знішча́льна-з’е́длівым знішча́льна-з’е́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

знішча́льнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. знішча́льнік знішча́льнікі
Р. знішча́льніка знішча́льнікаў
Д. знішча́льніку знішча́льнікам
В. знішча́льніка знішча́льнікаў
Т. знішча́льнікам знішча́льнікамі
М. знішча́льніку знішча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знішча́льнік

‘самалёт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. знішча́льнік знішча́льнікі
Р. знішча́льніка знішча́льнікаў
Д. знішча́льніку знішча́льнікам
В. знішча́льнік знішча́льнікі
Т. знішча́льнікам знішча́льнікамі
М. знішча́льніку знішча́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

знішча́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. знішча́льніца знішча́льніцы
Р. знішча́льніцы знішча́льніц
Д. знішча́льніцы знішча́льніцам
В. знішча́льніцу знішча́льніц
Т. знішча́льніцай
знішча́льніцаю
знішча́льніцамі
М. знішча́льніцы знішча́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.