знішча́льнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. знішча́льнік знішча́льнікі
Р. знішча́льніка знішча́льнікаў
Д. знішча́льніку знішча́льнікам
В. знішча́льніка знішча́льнікаў
Т. знішча́льнікам знішча́льнікамі
М. знішча́льніку знішча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)