дрымо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрымо́та |
Р. |
дрымо́ты |
Д. |
дрымо́це |
В. |
дрымо́ту |
Т. |
дрымо́тай дрымо́таю |
М. |
дрымо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дрымо́тлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрымо́тлівасць |
Р. |
дрымо́тлівасці |
Д. |
дрымо́тлівасці |
В. |
дрымо́тлівасць |
Т. |
дрымо́тлівасцю |
М. |
дрымо́тлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дрымо́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дрымо́тна |
дрымо́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дрымо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дрымо́тнасць |
Р. |
дрымо́тнасці |
Д. |
дрымо́тнасці |
В. |
дрымо́тнасць |
Т. |
дрымо́тнасцю |
М. |
дрымо́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.