вы́паражнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́паражнены |
вы́паражненая |
вы́паражненае |
вы́паражненыя |
Р. |
вы́паражненага |
вы́паражненай вы́паражненае |
вы́паражненага |
вы́паражненых |
Д. |
вы́паражненаму |
вы́паражненай |
вы́паражненаму |
вы́паражненым |
В. |
вы́паражнены (неадуш.) вы́паражненага (адуш.) |
вы́паражненую |
вы́паражненае |
вы́паражненыя (неадуш.) вы́паражненых (адуш.) |
Т. |
вы́паражненым |
вы́паражненай вы́паражненаю |
вы́паражненым |
вы́паражненымі |
М. |
вы́паражненым |
вы́паражненай |
вы́паражненым |
вы́паражненых |
Кароткая форма: вы́паражнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́паражніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́паражніцца |
вы́паражняцца |
Прошлы час |
м. |
вы́паражніўся |
вы́паражніліся |
ж. |
вы́паражнілася |
н. |
вы́паражнілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́паражніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́паражню |
вы́паражнім |
2-я ас. |
вы́паражніш |
вы́паражніце |
3-я ас. |
вы́паражніць |
вы́паражняць |
Прошлы час |
м. |
вы́паражніў |
вы́паражнілі |
ж. |
вы́паражніла |
н. |
вы́паражніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́паражні |
вы́паражніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́паражніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпаражня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выпаражня́ецца |
выпаражня́юцца |
Прошлы час |
м. |
выпаражня́ўся |
выпаражня́ліся |
ж. |
выпаражня́лася |
н. |
выпаражня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпаражня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпаражня́ю |
выпаражня́ем |
2-я ас. |
выпаражня́еш |
выпаражня́еце |
3-я ас. |
выпаражня́е |
выпаражня́юць |
Прошлы час |
м. |
выпаражня́ў |
выпаражня́лі |
ж. |
выпаражня́ла |
н. |
выпаражня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпаражня́й |
выпаражня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпаражня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпара́льнасць |
Р. |
выпара́льнасці |
Д. |
выпара́льнасці |
В. |
выпара́льнасць |
Т. |
выпара́льнасцю |
М. |
выпара́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпара́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выпара́льнік |
выпара́льнікі |
Р. |
выпара́льніка |
выпара́льнікаў |
Д. |
выпара́льніку |
выпара́льнікам |
В. |
выпара́льнік |
выпара́льнікі |
Т. |
выпара́льнікам |
выпара́льнікамі |
М. |
выпара́льніку |
выпара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́параны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́параны |
вы́параная |
вы́паранае |
вы́параныя |
Р. |
вы́паранага |
вы́паранай вы́паранае |
вы́паранага |
вы́параных |
Д. |
вы́паранаму |
вы́паранай |
вы́паранаму |
вы́параным |
В. |
вы́параны (неадуш.) вы́паранага (адуш.) |
вы́параную |
вы́паранае |
вы́параныя (неадуш.) вы́параных (адуш.) |
Т. |
вы́параным |
вы́паранай вы́паранаю |
вы́параным |
вы́паранымі |
М. |
вы́параным |
вы́паранай |
вы́параным |
вы́параных |
Кароткая форма: вы́парана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.