выпара́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпара́льнік выпара́льнікі
Р. выпара́льніка выпара́льнікаў
Д. выпара́льніку выпара́льнікам
В. выпара́льнік выпара́льнікі
Т. выпара́льнікам выпара́льнікамі
М. выпара́льніку выпара́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)