бэ́хнуць
‘ударыць, кінуць каго-небудзь, што-небудзь; грымнуць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бэ́хну |
бэ́хнем |
2-я ас. |
бэ́хнеш |
бэ́хнеце |
3-я ас. |
бэ́хне |
бэ́хнуць |
Прошлы час |
м. |
бэ́хнуў |
бэ́хнулі |
ж. |
бэ́хнула |
н. |
бэ́хнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
бэ́хні |
бэ́хніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
бэ́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бэ́цнуць
‘ударыць, выцяць, стукнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бэ́цну |
бэ́цнем |
2-я ас. |
бэ́цнеш |
бэ́цнеце |
3-я ас. |
бэ́цне |
бэ́цнуць |
Прошлы час |
м. |
бэ́цнуў |
бэ́цнулі |
ж. |
бэ́цнула |
н. |
бэ́цнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
бэ́цні |
бэ́цніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
бэ́цнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бэ́шчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бэ́шчанне |
Р. |
бэ́шчання |
Д. |
бэ́шчанню |
В. |
бэ́шчанне |
Т. |
бэ́шчаннем |
М. |
бэ́шчанні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
бэ́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бэ́шчаны |
бэ́шчаная |
бэ́шчанае |
бэ́шчаныя |
Р. |
бэ́шчанага |
бэ́шчанай бэ́шчанае |
бэ́шчанага |
бэ́шчаных |
Д. |
бэ́шчанаму |
бэ́шчанай |
бэ́шчанаму |
бэ́шчаным |
В. |
бэ́шчаны (неадуш.) бэ́шчанага (адуш.) |
бэ́шчаную |
бэ́шчанае |
бэ́шчаныя (неадуш.) бэ́шчаных (адуш.) |
Т. |
бэ́шчаным |
бэ́шчанай бэ́шчанаю |
бэ́шчаным |
бэ́шчанымі |
М. |
бэ́шчаным |
бэ́шчанай |
бэ́шчаным |
бэ́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.