будаўні́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
будаўні́цкі |
будаўні́цкая |
будаўні́цкае |
будаўні́цкія |
Р. |
будаўні́цкага |
будаўні́цкай будаўні́цкае |
будаўні́цкага |
будаўні́цкіх |
Д. |
будаўні́цкаму |
будаўні́цкай |
будаўні́цкаму |
будаўні́цкім |
В. |
будаўні́цкі (неадуш.) будаўні́цкага (адуш.) |
будаўні́цкую |
будаўні́цкае |
будаўні́цкія (неадуш.) будаўні́цкіх (адуш.) |
Т. |
будаўні́цкім |
будаўні́цкай будаўні́цкаю |
будаўні́цкім |
будаўні́цкімі |
М. |
будаўні́цкім |
будаўні́цкай |
будаўні́цкім |
будаўні́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
будаўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
будаўні́цтва |
будаўні́цтвы |
Р. |
будаўні́цтва |
будаўні́цтваў |
Д. |
будаўні́цтву |
будаўні́цтвам |
В. |
будаўні́цтва |
будаўні́цтвы |
Т. |
будаўні́цтвам |
будаўні́цтвамі |
М. |
будаўні́цтве |
будаўні́цтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
будаўні́ча-архітэкту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
будаўні́ча-архітэкту́рны |
будаўні́ча-архітэкту́рная |
будаўні́ча-архітэкту́рнае |
будаўні́ча-архітэкту́рныя |
Р. |
будаўні́ча-архітэкту́рнага |
будаўні́ча-архітэкту́рнай будаўні́ча-архітэкту́рнае |
будаўні́ча-архітэкту́рнага |
будаўні́ча-архітэкту́рных |
Д. |
будаўні́ча-архітэкту́рнаму |
будаўні́ча-архітэкту́рнай |
будаўні́ча-архітэкту́рнаму |
будаўні́ча-архітэкту́рным |
В. |
будаўні́ча-архітэкту́рны (неадуш.) будаўні́ча-архітэкту́рнага (адуш.) |
будаўні́ча-архітэкту́рную |
будаўні́ча-архітэкту́рнае |
будаўні́ча-архітэкту́рныя (неадуш.) будаўні́ча-архітэкту́рных (адуш.) |
Т. |
будаўні́ча-архітэкту́рным |
будаўні́ча-архітэкту́рнай будаўні́ча-архітэкту́рнаю |
будаўні́ча-архітэкту́рным |
будаўні́ча-архітэкту́рнымі |
М. |
будаўні́ча-архітэкту́рным |
будаўні́ча-архітэкту́рнай |
будаўні́ча-архітэкту́рным |
будаўні́ча-архітэкту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
будаўні́ча-манта́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
будаўні́ча-манта́жны |
будаўні́ча-манта́жная |
будаўні́ча-манта́жнае |
будаўні́ча-манта́жныя |
Р. |
будаўні́ча-манта́жнага |
будаўні́ча-манта́жнай будаўні́ча-манта́жнае |
будаўні́ча-манта́жнага |
будаўні́ча-манта́жных |
Д. |
будаўні́ча-манта́жнаму |
будаўні́ча-манта́жнай |
будаўні́ча-манта́жнаму |
будаўні́ча-манта́жным |
В. |
будаўні́ча-манта́жны (неадуш.) будаўні́ча-манта́жнага (адуш.) |
будаўні́ча-манта́жную |
будаўні́ча-манта́жнае |
будаўні́ча-манта́жныя (неадуш.) будаўні́ча-манта́жных (адуш.) |
Т. |
будаўні́ча-манта́жным |
будаўні́ча-манта́жнай будаўні́ча-манта́жнаю |
будаўні́ча-манта́жным |
будаўні́ча-манта́жнымі |
М. |
будаўні́ча-манта́жным |
будаўні́ча-манта́жнай |
будаўні́ча-манта́жным |
будаўні́ча-манта́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
будаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
будаўні́чы |
будаўні́чая |
будаўні́чае |
будаўні́чыя |
Р. |
будаўні́чага |
будаўні́чай будаўні́чае |
будаўні́чага |
будаўні́чых |
Д. |
будаўні́чаму |
будаўні́чай |
будаўні́чаму |
будаўні́чым |
В. |
будаўні́чы (неадуш.) будаўні́чага (адуш.) |
будаўні́чую |
будаўні́чае |
будаўні́чыя (неадуш.) будаўні́чых (адуш.) |
Т. |
будаўні́чым |
будаўні́чай будаўні́чаю |
будаўні́чым |
будаўні́чымі |
М. |
будаўні́чым |
будаўні́чай |
будаўні́чым |
будаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бу́дацін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бу́дацін |
Р. |
Бу́даціна |
Д. |
Бу́даціну |
В. |
Бу́дацін |
Т. |
Бу́дацінам |
М. |
Бу́даціне |
бу́дачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бу́дачка |
бу́дачкі |
Р. |
бу́дачкі |
бу́дачак |
Д. |
бу́дачцы |
бу́дачкам |
В. |
бу́дачку |
бу́дачкі |
Т. |
бу́дачкай бу́дачкаю |
бу́дачкамі |
М. |
бу́дачцы |
бу́дачках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.