ажы́ўшы
дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажы́ўшы |
ажы́ўшая |
ажы́ўшае |
ажы́ўшыя |
Р. |
ажы́ўшага |
ажы́ўшай ажы́ўшае |
ажы́ўшага |
ажы́ўшых |
Д. |
ажы́ўшаму |
ажы́ўшай |
ажы́ўшаму |
ажы́ўшым |
В. |
ажы́ўшы ажы́ўшага |
ажы́ўшую |
ажы́ўшае |
ажы́ўшыя |
Т. |
ажы́ўшым |
ажы́ўшай ажы́ўшаю |
ажы́ўшым |
ажы́ўшымі |
М. |
ажы́ўшым |
ажы́ўшай |
ажы́ўшым |
ажы́ўшых |
ажы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажыву́ся |
ажывё́мся |
2-я ас. |
ажыве́шся |
ажывяце́ся |
3-я ас. |
ажыве́цца |
ажыву́цца |
Прошлы час |
м. |
ажы́ўся |
ажылі́ся |
ж. |
ажыла́ся |
н. |
ажыло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажыві́ся |
ажыві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажыццё́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажыццё́ўлены |
ажыццё́ўленая |
ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленыя |
Р. |
ажыццё́ўленага |
ажыццё́ўленай ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленага |
ажыццё́ўленых |
Д. |
ажыццё́ўленаму |
ажыццё́ўленай |
ажыццё́ўленаму |
ажыццё́ўленым |
В. |
ажыццё́ўлены (неадуш.) ажыццё́ўленага (адуш.) |
ажыццё́ўленую |
ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленыя (неадуш.) ажыццё́ўленых (адуш.) |
Т. |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленай ажыццё́ўленаю |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленымі |
М. |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленай |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ажыццё́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажыццё́ўлены |
ажыццё́ўленая |
ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленыя |
Р. |
ажыццё́ўленага |
ажыццё́ўленай ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленага |
ажыццё́ўленых |
Д. |
ажыццё́ўленаму |
ажыццё́ўленай |
ажыццё́ўленаму |
ажыццё́ўленым |
В. |
ажыццё́ўлены (неадуш.) ажыццё́ўленага (адуш.) |
ажыццё́ўленую |
ажыццё́ўленае |
ажыццё́ўленыя (неадуш.) ажыццё́ўленых (адуш.) |
Т. |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленай ажыццё́ўленаю |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленымі |
М. |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленай |
ажыццё́ўленым |
ажыццё́ўленых |
Кароткая форма: ажыццё́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ажыццяві́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ажыццяві́масць |
Р. |
ажыццяві́масці |
Д. |
ажыццяві́масці |
В. |
ажыццяві́масць |
Т. |
ажыццяві́масцю |
М. |
ажыццяві́масці |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяві́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажыццяві́мы |
ажыццяві́мая |
ажыццяві́мае |
ажыццяві́мыя |
Р. |
ажыццяві́мага |
ажыццяві́май ажыццяві́мае |
ажыццяві́мага |
ажыццяві́мых |
Д. |
ажыццяві́маму |
ажыццяві́май |
ажыццяві́маму |
ажыццяві́мым |
В. |
ажыццяві́мы ажыццяві́мага |
ажыццяві́мую |
ажыццяві́мае |
ажыццяві́мыя |
Т. |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́май ажыццяві́маю |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́мымі |
М. |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́май |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяві́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажыццяві́мы |
ажыццяві́мая |
ажыццяві́мае |
ажыццяві́мыя |
Р. |
ажыццяві́мага |
ажыццяві́май ажыццяві́мае |
ажыццяві́мага |
ажыццяві́мых |
Д. |
ажыццяві́маму |
ажыццяві́май |
ажыццяві́маму |
ажыццяві́мым |
В. |
ажыццяві́мы ажыццяві́мага |
ажыццяві́мую |
ажыццяві́мае |
ажыццяві́мыя |
Т. |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́май ажыццяві́маю |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́мымі |
М. |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́май |
ажыццяві́мым |
ажыццяві́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ажыццяві́цца |
ажыццявя́цца |
Прошлы час |
м. |
ажыццяві́ўся |
ажыццяві́ліся |
ж. |
ажыццяві́лася |
н. |
ажыццяві́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажыццяўлю́ |
ажыццяві́м |
2-я ас. |
ажыццяві́ш |
ажыццевіце́ |
3-я ас. |
ажыццяві́ць |
ажыццявя́ць |
Прошлы час |
м. |
ажыццяві́ў |
ажыццяві́лі |
ж. |
ажыццяві́ла |
н. |
ажыццяві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажыццяві́ |
ажыццяві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажыццяві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ажыццяўле́нне |
Р. |
ажыццяўле́ння |
Д. |
ажыццяўле́нню |
В. |
ажыццяўле́нне |
Т. |
ажыццяўле́ннем |
М. |
ажыццяўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.