абагача́льнік
‘спецыяліст’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абагача́льнік |
абагача́льнікі |
| Р. |
абагача́льніка |
абагача́льнікаў |
| Д. |
абагача́льніку |
абагача́льнікам |
| В. |
абагача́льніка |
абагача́льнікаў |
| Т. |
абагача́льнікам |
абагача́льнікамі |
| М. |
абагача́льніку |
абагача́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абагача́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абагача́льнік |
абагача́льнікі |
| Р. |
абагача́льніку |
абагача́льнікаў |
| Д. |
абагача́льніку |
абагача́льнікам |
| В. |
абагача́льнік |
абагача́льнікі |
| Т. |
абагача́льнікам |
абагача́льнікамі |
| М. |
абагача́льніку |
абагача́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абагача́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абагача́льніца |
абагача́льніцы |
| Р. |
абагача́льніцы |
абагача́льніц |
| Д. |
абагача́льніцы |
абагача́льніцам |
| В. |
абагача́льніцу |
абагача́льніц |
| Т. |
абагача́льніцай абагача́льніцаю |
абагача́льніцамі |
| М. |
абагача́льніцы |
абагача́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
абагача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагача́льны |
абагача́льная |
абагача́льнае |
абагача́льныя |
| Р. |
абагача́льнага |
абагача́льнай абагача́льнае |
абагача́льнага |
абагача́льных |
| Д. |
абагача́льнаму |
абагача́льнай |
абагача́льнаму |
абагача́льным |
| В. |
абагача́льны (неадуш.) абагача́льнага (адуш.) |
абагача́льную |
абагача́льнае |
абагача́льныя (неадуш.) абагача́льных (адуш.) |
| Т. |
абагача́льным |
абагача́льнай абагача́льнаю |
абагача́льным |
абагача́льнымі |
| М. |
абагача́льным |
абагача́льнай |
абагача́льным |
абагача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абага́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абага́чанасць |
| Р. |
абага́чанасці |
| Д. |
абага́чанасці |
| В. |
абага́чанасць |
| Т. |
абага́чанасцю |
| М. |
абага́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абага́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абага́чаны |
абага́чаная |
абага́чанае |
абага́чаныя |
| Р. |
абага́чанага |
абага́чанай абага́чанае |
абага́чанага |
абага́чаных |
| Д. |
абага́чанаму |
абага́чанай |
абага́чанаму |
абага́чаным |
| В. |
абага́чаны (неадуш.) абага́чанага (адуш.) |
абага́чаную |
абага́чанае |
абага́чаныя (неадуш.) абага́чаных (адуш.) |
| Т. |
абага́чаным |
абага́чанай абага́чанаю |
абага́чаным |
абага́чанымі |
| М. |
абага́чаным |
абага́чанай |
абага́чаным |
абага́чаных |
Кароткая форма: абага́чана.
Крыніцы:
piskunou2012.
абагача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абагача́юся |
абагача́емся |
| 2-я ас. |
абагача́ешся |
абагача́ецеся |
| 3-я ас. |
абагача́ецца |
абагача́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абагача́ўся |
абагача́ліся |
| ж. |
абагача́лася |
| н. |
абагача́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абагача́йся |
абагача́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абагача́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абагача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абагача́ю |
абагача́ем |
| 2-я ас. |
абагача́еш |
абагача́еце |
| 3-я ас. |
абагача́е |
абагача́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абагача́ў |
абагача́лі |
| ж. |
абагача́ла |
| н. |
абагача́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абагача́й |
абагача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абагача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.