абагача́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абагача́льнік | абагача́льнікі | |
абагача́льніку | абагача́льнікаў | |
абагача́льніку | абагача́льнікам | |
абагача́льнік | абагача́льнікі | |
абагача́льнікам | абагача́льнікамі | |
абагача́льніку | абагача́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)