Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

цэме́нт, -ту м., в разн. знач. цеме́нт

цэментава́льны тех. цементиро́вочный

цэментава́нне ср., тех. цементи́рование, цементиро́вка ж.

цэментава́ны прич., прил. тех. цементи́рованный, цементо́ванный

цэментава́цца тех.

1. сов. и несов. цементи́роваться, цементова́ться;

2. несов., страд. цементи́роваться, цементова́ться

цэментава́ць сов. и несов., тех., перен. цементи́ровать, цементова́ть

цэментаво́з м. цементово́з

цэме́нтавы в разн. знач. цеме́нтный;

ц. склад — цеме́нтный склад;

ц. раство́р — цеме́нтный раство́р;

~вая пліта́ — цеме́нтная плита́

цэментацы́йны тех. цементацио́нный

цэмента́цыя ж., в разн. знач. цемента́ция