фы́рканне ср., прям., перен. фы́рканье; см. фы́ркаць
фы́ркаць несов., прям., перен. фы́ркать;
ко́ні ~каюць — ло́шади фы́ркают;
нездаво́лена ф. на каго́-не́будзь — недово́льно фы́ркать на кого́-л.
фы́ркнуць сов., однокр., прям., перен. фы́ркнуть; см. фы́ркаць