сіг (род. сіга́) м., зоол. сиг
сігало́ў, -ло́ва м., зоол. сиголо́в
сігану́ць сов. и однокр., разг. сигану́ть
сіга́ра ж., см. цыга́ра
сіга́рны, см. цыга́рны
сігарэ́та ж., см. цыгарэ́та
сігарэ́тны, см. цыгарэ́тны
сіга́ць несов. сига́ть
сі́гма ж., лингв., мат. си́гма
сігматы́чны лингв., мат. сигмати́ческий