Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сум (род. су́му) м. ску́ка ж., тоска́ ж., грусть ж.

су́ма ж., в разн. знач. су́мма;

с. двух склада́емых — су́мма двух слага́емых;

с. ве́даў — су́мма зна́ний;

зна́чная с. — значи́тельная су́мма;

кру́гленькая (кру́глая) с. — кру́гленькая (кру́глая) су́мма

сумава́ць несов.

1. скуча́ть; тоскова́ть; грусти́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) скуча́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), тоскова́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), грусти́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему)

сумавы́ спец. суммово́й

сума́рна нареч. сумма́рно

сума́рнасць ж. сумма́рность

сума́рны в разн. знач. сумма́рный;

~ныя пака́зчыкі — сумма́рные показа́тели;

~ныя вы́вады — сумма́рные вы́воды

сума́тар м., тех. сумма́тор

сума́х, -ху м., бот. сума́х

сума́хавыя сущ., мн., бот. сума́ховые