спуд I (род. спу́ду) м. испу́г
спуд II: пад спу́дам разг. под спу́дом;
з-пад спу́ду — из-под спу́да
спу́джаны испу́ганный; спу́гнутый; всполошённый; см. спу́дзіць
спу́джваць несов. пуга́ть; спу́гивать
спу́дзіцца сов. испуга́ться; всполоши́ться
спу́дзіць сов. испуга́ть; спугну́ть; всполоши́ть;
с. каня́ — испуга́ть ло́шадь;
с. пту́шак — спугну́ть (всполоши́ть) птиц
спудлава́ць сов., разг.
1. прома́зать, промахну́ться;
2. перен. промахну́ться, ошиби́ться
спу́жана нареч. испу́ганно
спужа́цца сов. испуга́ться
спужа́ць сов. испуга́ть, напуга́ть