мор (род. мо́ру) м., уст. мор
мо́ра ср., прям., перен. мо́ре;
вы́йсці ў м. — вы́йти в мо́ре;
залаці́стае м. пшані́цы — золоти́стое мо́ре пшени́цы;
○ адкры́тае м. — откры́тое мо́ре;
закры́тае м. — закры́тое мо́ре;
◊ м. слёз — мо́ре слёз;
жыццёвае м. — жите́йское мо́ре;
ка́пля ў мо́ры — ка́пля в мо́ре;
м. па кале́на — мо́ре по коле́но;
чака́ць каля́ м. паго́ды — ждать у мо́ря пого́ды;
са дна м. даста́ць — со дна мо́ря доста́ть;
м. крыві́ — мо́ре кро́ви;
за ~рам, за мара́мі — уст. за мо́рем, за моря́ми;
разліўно́е м. — разлива́нное мо́ре;
на то́е і шчупа́к у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л;
за мо́рам цяля́ — паўрубля́, ды сто пераво́зу — посл. за́ морем телу́шка — полу́шка, да рубль перево́зу
мо́рак, -ку м.
1. мрак;
начны́ м. — ночно́й мрак;
2. перен. (расстройство) помраче́ние ср.
мо́раны I прич. морённый; см. мары́ць I
мо́раны II
1. прич. морённый; см. мары́ць II;
2. прил. морёный;
м. дуб — морёный дуб
морг I м. морг, поко́йницкая ж.; мертве́цкая ж.
морг II м. (земельная мера) морг
морг III межд., разг. морг
мо́рганне ср., см. марга́нне
мо́ргаць несов., см. марга́ць
мо́рда ж.
1. (у животных) мо́рда;
2. прост., груб. (лицо) мо́рда, ря́шка, ро́жа
мо́рдачка ж., уменьш.-ласк. мо́рдочка, морда́шка, ро́жица
морж (род. маржа́) м.
1. зоол. морж;
чарада́ маржо́ў — ста́до морже́й;
ціхаакія́нскі м. — тихоокеа́нский морж;
2. перен., разг. морж;
запіса́цца ў маржы́ — записа́ться в моржи́