Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

межава́льны межева́льный

межава́нне ср. межева́ние, межёвка ж.; см. межава́ць 2

межава́цца несов.

1. (иметь общую границу) грани́чить;

2. чередова́ться, перемежёвываться;

3. страд. межева́ться; см. межава́ць 2

межава́ць несов.

1. см. межава́цца 1;

2. (проводить, устанавливать границы земельных участков) межева́ть

межаві́к, -ка́ м. (специалист по межеванию) межеви́к, межевщи́к

межавы́

1. прил. межево́й;

ы́я слупы́ — межевы́е столбы́;

м. ланцу́г — межева́я цепь;

2. в знач. сущ., уст. полево́й сто́рож

ме́жанны гидр. меже́нный

ме́жань ж., гидр. меже́нь