Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

звыка́нне ср. свыка́ние

звыка́цца (з кім, чым) несов. свыка́ться, привыка́ть (к кому, чему)

звыка́ць несов. (приобретать привычку) привыка́ть; см. звы́кнуць

звы́кла нареч. и в знач. сказ. привы́чно; обы́чно;

з. папра́віць ху́стку — привы́чно попра́вить плато́к;

усё мне тут знаёма і з. — всё мне здесь знако́мо и привы́чно

звы́класць ж.

1. привы́чность, обы́чность;

2. на́вык м.;

з. у пра́цы — на́вык в рабо́те

звы́клы привы́чный; обы́чный

звы́кнуцца (з кім, чым) сов. свы́кнуться, привы́кнуть (к кому, чему)

звы́кнуць сов. (приобрести привычку) привы́кнуть;

звык на́шча куры́ць — привы́к натоща́к кури́ть

звысо́ку нареч. све́рху; свысока́

звычаёвы (установленный обычаем) обы́чный;

~вае пра́ваюр. обы́чное пра́во