ездавы́
1.
2.
ездавы́
1.
2.
е́зджаны е́зженый
е́здзіцца
е́здзіць
1.
2. (на коньках, санках и т.п.) ката́ться, скользи́ть;
◊ е. з ро́гату — пока́тываться со́ смеху;
е. вярхо́м — (на кім) е́здить верхо́м (на ком);
е. на спі́не — (чыёй) е́здить на спине́ (чьей)