ве́ра
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай —
не дава́ць ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);
вача́м ве́ры не дава́ць — глаза́м свои́м не ве́рить;
даць ве́ры — пове́рить;
ме́ра і в. — как в апте́ке
ве́ра
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай —
не дава́ць ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);
вача́м ве́ры не дава́ць — глаза́м свои́м не ве́рить;
даць ве́ры — пове́рить;
ме́ра і в. — как в апте́ке
вераадсту́пнік
вераадсту́пніца
вераадсту́пніцкі
вераадсту́пніцтва
верабе́й, -б’я́
◊ стрэ́ляны в. — стре́ляный воробе́й;
стары́ в. — ста́рый воробе́й;
старо́га ~б’я́ на мякі́не не падма́неш —
страля́ць з гарма́т па ~б’я́х —
сло́ва не верабе́й, вы́леціць — не зло́віш —
верабе́йка
верабе́йнік, -ку
верабе́йчык
верабі́на