вар (род. ва́ру) м.
1. кипято́к;
2. тех. вар;
◊ як ва́рам аблі́ты — сло́вно ошпа́ренный
варагава́ць несов., разг. враждова́ть
вара́гі, -гаў ист. варя́ги
варажба́ ж., разг. гада́ние ср., ворожба́
варажбі́т, -та́ м., уст. ворожби́т, вороже́й, гада́льщик, гада́тель
варажбі́тка ж., уст. вороже́я, вороже́йка, гада́лка, гада́льщица
варажбі́тны гада́льный;
○ ~ная пе́сня — этн. подблю́дная пе́сня
вара́жскі ист. варя́жский
варажы́ць несов.
1. гада́ть, ворожи́ть;
в. на ка́ртах — гада́ть (ворожи́ть) на ка́ртах;
2. (строить догадки) гада́ть;
3. предрека́ть, предска́зывать;
4. разг. привлека́ть, зачаро́вывать, чарова́ть, завора́живать;
5. перен., разг. колдова́ть;
ску́льптар ~жы́ў над глі́най — ску́льптор колдова́л над гли́ной;
◊ ба́бка на́двае ~жы́ла — погов. ба́бушка на́двое сказа́ла (гада́ла)