Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

развява́ць несов.

1. (ветром) развева́ть; рассе́ивать;

2. перен. (о мыслях, настроении и т.п.) рассе́ивать; разве́ивать; разгоня́ть;

3. (флаги, волосы и т.п.) развева́ть, трепа́ть

развядзе́нец, -нца м., разг. разведённый

развядзе́нне ср.

1. разведе́ние;

2. разведе́ние, расположе́ние;

3. разведе́ние, разбавле́ние;

4. разведе́ние;

1-4 см. разве́сці

развядзёнка ж., разг. разведёнка

развя́заны в разн. знач. развя́занный; см. развяза́ць

развяза́цца сов., в разн. знач. развяза́ться;

сту́жка ~за́лася — ле́нта развяза́лась;

р. з непрые́мным чалаве́кам — развяза́ться с неприя́тным челове́ком;

язы́к ~за́ўся — язы́к развяза́лся;

мех ~за́ўся — прорва́ло

развяза́ць сов., в разн. знач. развяза́ть;

р. канцы́ вяро́ўкі — развяза́ть концы́ верёвки;

р. павя́зку — развяза́ть повя́зку;

р. вайну́ — развяза́ть войну́;

р. ру́кі — развяза́ть ру́ки;

р. язы́к — развяза́ть язы́к;

хоць пуп развяжы́ — до отва́ла

развя́званне ср. развя́зывание; развя́зка ж.; см. развя́зваць

развя́звацца несов., возвр., страд. развя́зываться

развя́зваць несов., в разн. знач. развя́зывать; см. развяза́ць