пражыва́ць
1. прожива́ть;
2. (пребывать где-л.) прожива́ть; обита́ть
пражыва́ць
1. прожива́ть;
2. (пребывать где-л.) прожива́ть; обита́ть
пражыві́ць: душу́ п. (редко) пропита́ться, просуществова́ть
пражы́лка
пражына́цца
пражына́ць
пражы́так, -тку
пражы́тачны прожи́точный;
пражы́ты
пражы́цца
пражыццё