Verbum

прыліто́ўванне уст., см. прыпа́йванне

прыліто́ўвацца несов., уст., возвр., страд., см. прыпа́йвацца

прыліто́ўваць несов., уст., см. прыпа́йваць

прыліто́ўка ж., уст., см. прыпа́йка

прылі́ты прили́тый

прылі́ў, -лі́ву м., в разн. знач. прили́в;

на мо́ры пача́ўся п. — на мо́ре начался́ прили́в;

п. крыві́ — прили́в кро́ви;

у ~лі́ве гне́ву — в прили́ве гне́ва

прылі́ўны прили́вный;

~ная хва́ля — прили́вная волна́

прылі́цца сов., разг. прили́ться

прылі́цце ср. прили́тие;

п. крыві́ — прили́тие кро́ви

прылі́ць сов., прям., перен. прили́ть;

кроў ~ліла́ да галавы́ — кровь прилила́ к голове́;

хва́ля пяшчо́ты ~ліла́ да сэ́рца — волна́ не́жности прилила́ к се́рдцу