перажы́ты
1. в разн. знач. пе́режи́тый;
2. испы́танный, пе́режи́тый;
1, 2 см. перажы́ць
перажы́цца сов. пережи́ться
перажы́ць сов.
1. в разн. знач. пережи́ть;
п. вялі́кую ра́дасць — пережи́ть большу́ю ра́дость;
п. каго́-не́будзь — пережи́ть кого́-л.;
ён не мог п. абра́зы — он не мог пережи́ть оскорбле́ния;
2. (многое) испыта́ть, пережи́ть; перечу́вствовать;
◊ п. (само́га) сябе́ — пережи́ть (самого́) себя́
перажэ́рці сов., груб., см. перажра́ць
перазайма́цца сов., разг. перезанима́ться
перазака́з, -зу м. перезака́з
перазакла́д, -ду м. перезакла́д, перезало́г
перазаклада́цца несов., страд. перезакла́дываться
перазаклада́ць несов. перезакла́дывать
перазакла́двацца несов., страд., см. перазаклада́цца