Verbum

самаўпра́вец, -ра́ўца м., разг. самоупра́вец

самаўпра́ўна нареч. самоупра́вно, самовла́стно

самаўпра́ўнасць ж. самовла́стность; произво́л м.

самаўпра́ўнічаць несов., разг. самоупра́вствовать

самаўпра́ўны самоупра́вный, самовла́стный

самаўпра́ўства ср. самоупра́вство; произво́л м.

самаўпэ́ўнена нареч. самоуве́ренно

самаўпэ́ўненасць ж. самоуве́ренность

самаўпэ́ўнены самоуве́ренный

самаўсведамле́нне ср. самоосозна́ние