Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шчуп м., тех. щуп

шчупа́к, -ка́ м. щу́ка ж.;

на то́е і ш. у мо́ры, каб кара́сь не драма́ўпосл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л

шчупакападо́бныя сущ., мн., зоол. щукообра́зные

шчупако́вы щу́чий;

па ~вым зага́дзе — по щу́чьему веле́нию

шчупако́выя сущ., мн., зоол. щу́ковые

шчупако́ў (принадлежащий щуке) щу́чий

шчу́пальца ср., зоол., перен. щу́пальце

шчу́паць несов. (кур) щу́пать

шчупачо́к, -чка́ м.

1. уменьш. щу́чка ж.;

2. (детёныш) щурёнок

шчупачы́на м., разг. больша́я щу́ка