валацу́жыць
Verbum
анлайнавы слоўніквалача́й
валача́шчы (о животных) бродя́чий, бездо́мный
валачо́бнік
валачо́бны
валачо́ны
валачы́
1. тащи́ть, волочи́ть;
2.
◊ ледзь но́гі в. — едва́ (е́ле) но́ги волочи́ть
валачы́льны
валачы́льня
валачы́льшчык