Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

спрацава́насць I ж. (согласованность в работе) срабо́танность

спрацава́насць II ж. срабо́танность; см. спрацава́ны 1

спрацава́ны

1. (изношенный) срабо́танный;

2. натру́женный; изнурённый

спрацава́цца I сов. (достигнуть слаженности, согласованности в работе) срабо́таться;

брыга́да ху́тка ~ва́лася — брига́да бы́стро срабо́талась

спрацава́цца II сов.

1. (износиться, стереться от работы) срабо́таться; израбо́таться;

шасцярня́ ўжо ~ва́лася — шестерня́ уже́ срабо́талась;

2. (измучиться от продолжительной трудной работы) изнемо́чь; изнури́ться, израбо́таться

спрацава́ць сов. срабо́тать;

механі́зм не ~ва́ў — механи́зм не срабо́тал

спраці́вець сов. опроти́веть

спрацо́ўвацца I несов. (достигать слаженности, согласованности в работе) сраба́тываться

спрацо́ўвацца II несов.

1. (изнашиваться, стираться от работы) сраба́тываться;

2. (измучиваться от продолжительной трудной работы) изнемога́ть; изнуря́ться

спрача́льнік м., разг. спо́рщик

спрача́льніца ж., разг. спо́рщица

спрача́цца несов.

1. в разн. знач. спо́рить;

с. няма́ аб чым — спо́рить не́ о чем;

с. з-за чаргі́ — спо́рить из-за о́череди;

2. (перебраниваться) спо́рить, вздо́рить, препира́ться, пререка́ться;

3. перен. ме́риться си́лами; спо́рить, тяга́ться;

с. з ве́трам — спо́рить с ве́тром

спрашча́цца несов., возвр., страд. упроща́ться; см. спрасці́цца, спрашча́ць