Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыкаці́цца сов. прикати́ться;

мяч ~ці́ўся да ног — мяч прикати́лся к нога́м

прыкаці́ць I сов.

1. прикати́ть;

п. ко́ла — прикати́ть колесо́;

2. разг. (приехать) прикати́ть

прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет

прыкачава́ць сов. прикочева́ть

прыкача́ны в разн. знач. прика́танный; см. прыкача́ць

прыкача́ць сов., в разн. знач. приката́ть;

п. по́ле — приката́ть по́ле;

п. даро́гу катко́м — приката́ть доро́гу катко́м;

п. бялі́зну — приката́ть бельё

прыка́чванне ср., в разн. знач. прика́тывание, прика́тка ж.

прыка́чвацца несов., страд. прика́тываться; см. прыка́чваць

прыка́чваць несов., в разн. знач. прика́тывать; см. прыкача́ць

прыкачо́ўваць несов. прикочёвывать

прыкве́так, -тка м., бот. прицве́тник