Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выпа́рванне ср.

1. выпа́ривание, вы́парка ж.;

2. испаре́ние; выпа́ривание;

3. разг. вышпа́ривание;

1-3 см. выпа́рваць

выпа́рвацца несов.

1. выпа́риваться;

2. испаря́ться, выпа́риваться;

1, 2 см. вы́парыцца;

3. страд. выпа́риваться; испаря́ться; вышпа́риваться; см. выпа́рваць

выпа́рваць несов.

1. (очищать паром) выпа́ривать;

2. испаря́ть; выпа́ривать;

3. разг. (уничтожать, обдавая кипятком, паром) вышпа́ривать;

1-3 см. вы́парыць

вы́парка ж.

1. разг. вы́парка;

2. только мн., спец. вы́парки

выпа́рнік м., тех. испари́тель

выпарны́ тех.

1. (для выпаривания) выпарно́й;

в. апара́т — выпарно́й аппара́т;

2. (для испарения) испари́тельный;

в. ко́рак — испари́тельная про́бка

вы́парыцца сов.

1. вы́париться;

бялі́зна ~рылася — бельё вы́парилось;

в. ў ла́зні — вы́париться в ба́не;

2. испари́ться, вы́париться;

камфо́ра ~рылася — камфара́ испари́лась

вы́парыць сов.

1. вы́парить;

в. бялі́зну — вы́парить бельё;

в. ве́нікам — вы́парить ве́ником;

2. испари́ть; вы́парить;

в. ва́дкасць — испари́ть жи́дкость;

3. разг. (уничтожить, обдав кипятком, паром) вы́шпарить;

в. прусако́ў — вы́шпарить тарака́нов (прусако́в)

выпарэ́нне ср., обычно мн. испаре́ние

вы́пас, -су м., с.-х.

1. (действие) вы́пас, вы́гул;

2. (пастбище) вы́пас