Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прызва́ць сов.

1. (на военную службу) призва́ть;

2. (пригласить, заставить прийти) позва́ть, призва́ть;

п. да пара́дку — призва́ть к поря́дку;

п. пад ружжо́ — призва́ть под ружьё

прызвыча́енасць ж., разг. привы́чность

прызвыча́енне ср.

1. разг. привы́чка ж.;

2. (действие) приуче́ние

прызвыча́ены

1. прил. привы́чный;

2. прич. приу́ченный; см. прызвыча́іць

прызвыча́іцца (да каго, чаго і с інф.) сов.

1. (приобрести привычку) привы́кнуть (к кому, чему и с инф.), приучи́ться (к чему и с инф.);

п. рабі́ць усё само́му — привы́кнуть (приучи́ться) де́лать всё самому́;

2. привы́кнуть (к кому, чему), свы́кнуться (с кем, чем);

3. (на новом месте, в новой среде) осво́иться, прижи́ться

прызвыча́іць сов. приучи́ть;

п. сябе́ да хо́ладу — приучи́ть себя́ к хо́лоду

прызвыча́йванне ср. привыка́ние

прызвыча́йвацца (да каго, чаго і з інф.) несов.

1. (приобретать привычку) привыка́ть (к кому, чему и с инф.), приуча́ться (к чему и с инф.); см. прызвыча́іцца 1;

2. привыка́ть (к кому, чему), свыка́ться (с кем, чем);

3. (на новом месте, в новой среде) осва́иваться, прижива́ться;

4. страд. приуча́ться; см. прызвыча́йваць

прызвыча́йваць несов. приуча́ть; см. прызвыча́іць

прызе́містасць ж. призе́мистость