Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дакі́снуць сов. доки́снуть

дакла́д I м.

1. в разн. знач. докла́д;

д. аб пахо́джанні чалаве́ка — докла́д о происхожде́нии челове́ка;

справазда́чны д. — отчётный докла́д;

ён у дырэ́ктара з ~дам — он у дире́ктора с докла́дом;

без ~да не ўвахо́дзіць — без докла́да не входи́ть;

2. офиц. (письменное заявление) представле́ние ср.; докла́д;

д. аб пераво́дзе на но́вую паса́ду — представле́ние о перево́де на но́вую до́лжность

дакла́д II м., порт., сапож. прикла́д

даклада́нне ср., см. дакла́дванне II

даклада́цца несов., страд., см. дакла́двацца II

даклада́ць несов., см. дакла́дваць II

дакла́дванне I ср. докла́дывание; см. дакла́дваць I

дакла́дванне II ср. докла́дывание; см. дакла́дваць II

дакла́двацца I несов., страд. докла́дываться; см. дакла́дваць I

дакла́двацца II несов., страд. докла́дываться; см. дакла́дваць II

дакла́дваць I несов. (сообщать) докла́дывать; см. далажы́ць I

дакла́дваць II несов. (прибавлять) докла́дывать; см. далажы́ць II

дакла́дзены разг. доло́женный; см. дакла́сці 2

дакла́дна нареч.

1. то́чно;

2. допо́длинно, достове́рно;

3. чётко, отчётливо;

4. обстоя́тельно, тща́тельно;

1-4 см. дакла́дны