выду́шванне ср. выда́вливание; см. выду́шваць I 1
выду́швацца I несов., возвр., страд. выда́вливаться; см. вы́душыцца, выду́шваць I 1
выду́швацца II несов., страд., разг. выду́шиваться; см. выду́шваць II
выду́шваць I несов.
1. выда́вливать;
2. дави́ть, переда́вливать;
1, 2 см. вы́душыць I
выду́шваць II несов., разг. (расходовать духи) выду́шивать
вы́душыцца сов. вы́давиться
вы́душыць I сов.
1. вы́давить;
в. шкло — вы́давить стекло́;
2. подави́ть, передави́ть
вы́душыць II несов., разг. (израсходовать духи) вы́душить
выдыга́ць несов. (перад кім) юли́ть, лебези́ть, егози́ть; угожда́ть (кому)
выдыха́льны выдыха́тельный
выдыха́нне I ср. выдыха́ние; см. выдыха́ць I
выдыха́нне II ср., разг. подыха́ние; см. выдыха́ць II
выдыха́цца несов. (ослабевать) выдыха́ться