Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стрыга́ль, -ля́ м., разг., см. стрыга́льшчык

стрыга́льны тех. стрига́льный;

с. стано́к — стрига́льный стано́к

стрыга́льшчык м. стрига́льщик

стрыга́льшчыца ж. стрига́льщица

стрыгу́н, -на́ м. (годовалый жеребёнок) стригу́н

стрыгуно́к, -нка́ м., уменьш. стригуно́к

стрыгу́чы: с. ліша́й мед. стригу́щий лиша́й

стры́гчы несов.

1. в разн. знач. стричь;

с. валасы́ — стричь во́лосы;

с. кліе́нта — стричь клие́нта;

с. аве́чак — стричь ове́ц;

2. (ушами) стричь, пря́дать, прясть;

конь спыні́ўся і пача́ў с. вуша́мі — конь останови́лся и стал стричь (пря́дать, прясть) уша́ми;

с. купо́ны — стричь купо́ны;

с. (усі́х) пад адзі́н грэ́бень — стричь (всех) под одну́ гребёнку;

аве́чку ~гу́ць, а бара́н дрыжы́ць — овцу́ стригу́т, а бара́н дрожи́т

стры́гчыся несов., возвр., страд. стри́чься

стрые́чны двою́родный