трэ́скацца несов. тре́скаться, ло́паться;
ску́ра ~каецца — ко́жа тре́скается (ло́пается)
трэ́скаць несов. треща́ть
трэ́снуты разг. тре́снутый, надтре́снутый
трэ́снуцца сов., прост. тре́снуться
трэ́снуць сов.
1. (издать треск) тре́снуть;
~нула суха́я галі́нка — тре́снула суха́я ве́тка;
2. (расколоться) тре́снуть, ло́пнуть;
шкля́нка ~нула — стака́н ло́пнул;
3. (разорваться) ло́пнуть;
пастро́нкі ~нулі — постро́мки ло́пнули;
4. прост. (сильно ударить) тре́снуть;
◊ хоць ~ні — прост. хоть тре́сни
трэст м., в разн. знач. трест
трэстава́нне ср., эк. трести́рование
трэстава́ны эк. трести́рованный
трэстава́цца эк.
1. сов. и несов. трести́роваться;
2. несов., страд. трести́роваться
трэстава́ць сов. и несов., эк. трести́ровать