караву́льны
1.
2.
караву́льны
1.
2.
кара́вы
1. гря́зный, заскору́злый (от грязи);
2. (узловатый, негладкий) коря́вый;
3.
каравя́к, -ку́
каравя́чы
карага́ч, -ча́, (о древесине и собир.) -чу́
карага́чавы карага́евый
караго́д
караго́дзіць
караго́дніца
караго́дны хорово́дный