разапха́ць сов., разг. рассова́ть, распиха́ть;
р. што-не́будзь па кішэ́нях — рассова́ть (распиха́ть) что́-л. по карма́нам
разапхну́ты разг. распи́хнутый, расто́лканный, распи́ханный; см. разапхну́ць
разапхну́ць сов., разг. распихну́ть, растолка́ть, распиха́ть;
ён ~ну́ў нато́ўп і вы́йшаў — он растолка́л (распиха́л) толпу́ и вы́шел
разара́ны распа́ханный; см. разара́ць I
разара́цца несов.
1. (лишаться достатка) разоря́ться;
2. страд. разоря́ться; см. разары́цца, разара́ць II
разара́ць I сов. распаха́ть;
р. не́калькі радко́ў (гра́дак) бу́льбы — распаха́ть не́сколько рядо́в карто́феля
разара́ць II несов. (доводить до нищеты) разоря́ть
разарва́насць ж. разо́рванность
разарва́нне: на р. на растерза́ние
разарва́ны разо́рванный; расте́рзанный; см. разарва́ць I
разарва́цца сов., в разн. знач. разорва́ться;
дрот ~ва́ўся — про́волока разорвала́сь;
кацёл ~ва́ўся — котёл разорва́лся;
◊ хоць (ты) ~ві́ся! — хоть (ты) разорви́сь!