Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

карэляты́ўны корреляти́вный

карэляцы́йны корреляцио́нный

карэля́цыя ж., лингв., филос. корреля́ция

карэ́нішча ср. корневи́ще

карэ́нішчавы корневи́щевый, корневи́щный

карэ́нне ср., собир.

1. ко́рни мн.;

2. (о приправе) коре́нья мн.

карэ́нны в разн. знач. коренно́й;

к. жыха́р — коренно́й жи́тель;

~нныя зме́ны — коренны́е измене́ния;

к. вал — коренно́й вал;

к. зуб — коренно́й зуб;

~ным чы́нам — коренны́м о́бразом

карэ́ньчык м., уменьш., в разн. знач. корешо́к

карэ́ньчыкавы корешко́вый

карэспандава́ць несов., в разн. знач. корреспонди́ровать