ка́нькала
Verbum
анлайнавы слоўнікка́ньканне
ка́нькаць
канькі́, -ко́ў (
канья́к, -ку
канья́чны конья́чный
кан’югацы́йны конъюгацио́нный
кан’юга́цыя
каню́к, -ка́
кан’юнкту́ра
ка́нькала
ка́ньканне
ка́нькаць
канькі́, -ко́ў (
канья́к, -ку
канья́чны конья́чный
кан’югацы́йны конъюгацио́нный
кан’юга́цыя
каню́к, -ка́
кан’юнкту́ра