Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

канчатко́ва нареч. оконча́тельно

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

канча́цца несов.

1. конча́ться, ока́нчиваться, зака́нчиваться;

2. (иссякать, расходоваться) конча́ться;

запа́сы ~ча́ліся — запа́сы конча́лись;

3. (завершаться) разреша́ться;

4. умира́ть (в муках); конча́ться;

1-4 см. ко́нчыцца;

к. з ро́гату — умира́ть (помира́ть) со́ смеху

канча́ць несов.

1. в разн. знач. конча́ть, ока́нчивать, зака́нчивать;

2. разг. (умертвлять) прика́нчивать;

1, 2 см. ко́нчыць

канчу́к, -ка́ м., разг. плеть ж.

канчу́р, -ра́ м., обл. обры́вок, коне́ц (чего-л.)

каньён м., геогр. каньо́н

канькабе́жац, -жца м. конькобе́жец

канькабе́жка ж. конько-бе́жка

канькабе́жны конькобе́жный