кары́сць
◊ гавары́ць на к. — (каго, чаго) говори́ть в по́льзу (кого, чего)
кары́сць
◊ гавары́ць на к. — (каго, чаго) говори́ть в по́льзу (кого, чего)
кары́та
◊ заста́цца ля разбі́тага к. — оказа́ться у разби́того коры́та;
ле́зці не ў сваё к. — сова́ть нос в чужи́е дела́
карытападо́бны корытообра́зный
кары́тца
карыфе́й
кары́ца
кары́цца
кары́ць I (што)
кары́ць II
кары́чневы кори́чневый;
◊ ~вая чума́ — кори́чневая чума́
кары́чны кори́чный