разабра́ны
1. в разн. знач. разо́бранный;
2. разде́ланный; освежёванный;
1, 2 см. разабра́ць
разабра́цца сов., в разн. знач. разобра́ться;
машы́на лёгка ~ра́лася — маши́на легко́ разобрала́сь;
я яшчэ́ не ~ра́ўся, усё ляжы́ць у чамада́не — я ещё не разобра́лся, всё лежи́т в чемода́не;
р. ў тэо́рыі — разобра́ться в тео́рии
разабра́ць сов.
1. в разн. знач. разобра́ть;
р. гадзі́ннік — разобра́ть часы́;
р. плот — разобра́ть забо́р;
р. набо́р — тип. разобра́ть набо́р;
салда́ты ~ра́лі вінто́ўкі — солда́ты разобра́ли винто́вки;
р. тава́р у магазі́не — разобра́ть това́р в магази́не;
р. папе́ры — разобра́ть бума́ги;
р. пыта́нне — разобра́ть вопро́с;
р. сказ па часці́нах мо́вы — разобра́ть предложе́ние по частя́м ре́чи;
р. по́чырк — разобра́ть по́черк;
віно́ мо́цна ~ра́ла — вино́ си́льно разобра́ло;
2. (тушу) разде́лать; освежева́ть;
◊ р. па ко́стачках — разобра́ть по ко́сточкам;
не разбяры́-бяры́ — сам чёрт не разберёт;
лі́ха яго́ разбярэ́ — чёрт его́ разберёт
ра́завы ра́зовый;
р. біле́т — ра́зовый биле́т
разагітава́ць сов., разг. разагити́ровать
разагна́ны
1. разо́гнанный; рассе́янный;
2. распи́ленный;
3. распа́ханный;
1-3 см. разагна́ць
разагна́цца сов.
1. разогна́ться;
2. (обнаружить широкий размах в чём-л.) размахну́ться;
3. (побежать, увеличивая скорость) разбежа́ться;
◊ не разго́нішся — не разго́нишься
разагна́ць сов.
1. в разн. знач. разогна́ть; (неприятеля, тучи — ещё) рассе́ять;
р. пту́шак — разогна́ть птиц;
ве́цер ~на́ў хма́ры — ве́тер разогна́л (рассе́ял) ту́чи;
р. тугу́ — разогна́ть тоску́;
р. машы́ну — разогна́ть маши́ну;
р. набо́р на дзве паласы́ — разогна́ть набо́р на две полосы́;
2. (разрезать вдоль) распили́ть;
р. бервяно́ — распили́ть бревно́;
3. распаха́ть;
р. радо́к (гра́дку) бу́льбы — распаха́ть ряд карто́феля;
◊ р. кроў — разогна́ть кровь
разагну́ты разо́гнутый; см. разагну́ць
разагну́цца сов. разогну́ться