Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прысво́йчыць сов., обл. приручи́ть

пры́святак, -тка м., разг.

1. небольшо́й пра́здник;

2. кану́н пра́здника

прысвяці́ць сов., в разн. знач. посвяти́ть;

п. жыццё маста́цтву — посвяти́ть жизнь иску́сству;

п. сябе́ наро́ду — посвяти́ть себя́ наро́ду;

п. дакла́д тво́рчасці Я́нкі Купа́лы — посвяти́ть докла́д тво́рчеству Я́нки Купа́лы

прысвяча́цца несов., страд. посвяща́ться; см. прысвяча́ць

прысвяча́ць несов., в разн. знач. посвяща́ть; см. прысвяці́ць

прысвячэ́нне ср., в разн. знач. посвяще́ние

прысе́д, -ду м., спорт. присе́д

прысе́лены приселённый

прысе́ст: за адзі́н п. в (за) оди́н присе́ст

прысе́сці сов., в разн. знач. присе́сть;

п. на ку́кішкі — присе́сть на ко́рточки;

п. адпачы́ць — присе́сть отдохну́ть;

п. на ла́ўку — присе́сть на ла́вку