Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

карава́н-сара́й м. карава́н-сара́й

кара́васць ж. коря́вость

кара́вачнік м., обл. тряпи́чник, вето́шник

караве́ла ж., мор. ист. караве́лла

кара́вець несов., см. кара́віцца

кара́віцца несов. грязни́ться; станови́ться заскору́злым (от грязи)

караво́кі карегла́зый

караву́л м.

1. в разн. знач. карау́л;

змяні́ць к. — смени́ть карау́л;

не́сці к. — нести́ карау́л;

2. в знач. межд., разг. карау́л;

узя́ць пад к. — взять под карау́л (под стра́жу);

браць на к. — браць на карау́л;

хоць к. крычы́ — хоть карау́л кричи́

караву́лка ж., разг. карау́лка

караву́льная ж., сущ. карау́льная